مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۳۱

دل یاد تو کرد چون طرب می‌انگیخت

والله که نخورد آن قدح را و بریخت

دل قالب مرده دید خود را بی‌تو

اینست سزای آنکه از جان بگریخت