مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۰۹

در عشق تو هر حیله که کردم هیچست

هر خون جگر که بی‌تو خوردم هیچست

از درد تو هیچ روی درمانم نیست

درمان که کند مرا که دردم هیچست