مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۸۸

چون دید مرا مست بهم برزد دست

گفتا که شکست توبه بازآمد مست

چون شیشه گریست توبهٔ ما پیوست

دشوار توان کردن و آسان بشکست