مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۵۷

بی‌یار نماند هرکه با یار بساخت

مفلس نشد آنکه با خریدار بساخت

مه نور از آن گرفت کز شب نرمید

گل بوی از آن یافت که با خار بساخت