مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۴۶

بر هر جائیکه سرنهم مسجود اوست

در شش جهت و برون شش، معبود اوست

باغ و گل و بلبل و سماع و شاهد

این جمله بهانه و همه مقصود اوست