مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۲۵

با دل گفتم که دل از او جیحونست

دلبر ترش است و با تو دیگر گونست

خندید دلم گفت که این افسونست

آخر شکر ترش ببینم چونست