مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۲۰

ای همچو خر و گاو که و جو طلبت

تا چند کند سایس گردون ادبت

لب چند دراز می‌کنی سوی لبش

هر گنده دهان چشیده از طعم لبت