مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۲

ای جان جهان جان و جهان باقی نیست

جز عشق قدیم شاهد و ساقی نیست

بر کعبهٔ نیستی طوافی دارد

عاشق چو ز کعبه است آفاقی نیست