مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۷

آنکو ز نهال هوست خیزانست

چون مست به هر شاخ در آویزانست

کز شاخ طرب حاملهٔ فرزند است

کو قرهٔ عین طرب‌ انگیزانست