مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۹

در چشم آمد خیال آن در خوشاب

آن لحظه کزو اشک همی رفت شتاب

پنهان گفتم براز در گوش دو چشم

مهمان عزیز است بیفزای شراب