اوحدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۱

دایم ز قدت گلها راست همه

دل ماندگیی چند که برجاست همه

آن نیز که امروز ز ما کردی یاد

تاثیر دعای سحر ماست همه