انوری » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۴۶

ای دل بخریدی دم آن شمع طراز

وی دیده حدیث گریه کردی آغاز

ای عشق کهن ناشده نو کردی دست

وی محنت ناگذشته آوردی باز