انوری » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۹

خود عهد کسی کسی چنین بگذارد

کاندر بد و نیک هیچ یادش نارد

جانا ز وفا روی مگردان که هنوز

خاک در تو نشان رویم دارد