انوری » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۶

بوطالب نعمه آن جهانی همه مرد

هرگز غم این جهان خونخواره نخورد

هر طالب نعمت که بدو روی آورد

از نام پدر دامن حرصش پر کرد