انوری » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۳

دادم به امید روزگاری بر باد

نابوده ز روزگار خود روزی شاد

زان می‌ترسم که روزگارم نبود

چونان که ز روزگار بستانم داد