انوری » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۵

گفتند که شعر تو ملک داشت به دست

گفتم عجبا و جای این معنی هست

او فرع و چنان دلیر در بحر نشست

من اصل و به بیم در ز جیحون پیوست