انوری » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۳۵۹ - در افلاس و رنجوری خود

به خدایی که زنده و باقیست

که من امروز طالب مرگم

باورم دار این حدیث ازآنک

صعب رنجور و نیک بی‌برگم