سنایی » دیوان اشعار » قصاید و قطعات » شمارهٔ ۷۴

آخر این آمدنم نزد تو تا چند بود

تا کی این شعبده و وعده و این بند بود

تا تو پنداری کاین خادم تو ... خصیست

که به آمد شد بی‌فایده خرسند بود