عبید زاکانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۳

گر وصل تو دست من شیدا گیرد

وین درد و فراق راه صحرا گیرد

هم حال من از روی تو نیکو گردد

هم کار من از قد تو بالا گیرد