شیخ بهایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۶

ای هست وجود تو،ز یک قطره منی

معلوم نمی‌شود که تو چند منی

تا چند منی ز خود که: کو همچو منی؟

نیکو نبود منی، ز یک قطره منی