محتشم کاشانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۰

چادر شب بستر خود ای طرفه‌نگار

گر شب بسر افکنی و گردی سیار

از شمع و چراغ پر شود روی زمین

وز شعشعهٔ پر ز مه سپهر سیار