محتشم کاشانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲

ای کرده قدوم تو سرافراز مرا

وز یک جهتان ساختهٔ ممتاز مرا

از خاک مذلتم چو برداشته‌ای

یک باره نگهدار و مینداز مرا