عراقی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۳

ای نفس خسیس، رو تباهی می‌کن

تا جان خسته است روسیاهی می‌کن

اکنون چو امید من فگندی بر خاک

خاکت به سر است، هر چه خواهی می‌کن