خاقانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۱۶

چون از چشم بتان فسون ساز کنم

می‌زیبد اگر دعوی اعجاز کنم

وقت است که از نگاه گرم ساقی

چون نشئه به بال باده پرواز کنم