خاقانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۹

شب چون حلی ستاره درهم پیوست

ما هم چو ستارگان حلی‌ها بربست

با بانگ حلی چو در بَرَم آمد مست

از طالع من حلیش حالی بگسست