ته جا اَرْبه شیر و هیر بَووُ سوُرِوَشْ!
درامّه به شیر و هیر و گیرِ ما تِرِهْ کَشْ
اگر گِلْگُونْ آتِشْ بَوّه ته لُویِ خِشْ
دَرْاِمّه به آتِشْ وُ دِمِّهْ تَشْرِهْ خِشْ
اَوی تو دَکِتِهْ مه دِلْرِهْ آتَشْ وَشْ
چِتی که کَفِهْ سُوته چَچیرِهْ آتَشْ
دُوسْ! مه مِرْدِنْ ورنَووئه (نبوا) تره خِشْ،
منه دِچِشِ اوُ، سَنْگِسْتُونْ بَوی لِشْ