صفی علیشاه » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۱۷

ای شیر خدا که سر ایجاد توئی

در کارگه وجود استاد توئی

افتاده‌تر از فتادگان جمله منم

گیرنده دست هر که افتاده توئی