میرداماد » دیوان اشراق » رباعیات » شمارهٔ ۲۸۱

ای ز آتش غم نهفته چاک دل من

بر باد فنا فشانده خاک دل من

بنمای تو چهره تا دهد دختر رز

خون دل خود خراج تاک دل من