میرداماد » دیوان اشراق » رباعیات » شمارهٔ ۱۱۶

با خون جگر خاک دل آمیخته باد

جان من و خاک غم به هم بیخته باد

دل خون مرا بریخت کز تیغ غمت

بر خاک عدم خون دلم ریخته باد