وحشی بافقی » گزیدهٔ اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۰

ای رفعت و شان فروترین پایه تو

خوبی یکی از هزار پیرایهٔ تو

از بهر خدا سایه زمن باز مگیر

ای سایهٔ رحمت خدا سایهٔ تو