طغرای مشهدی » گزیدهٔ اشعار » ابیات برگزیده از غزلیات » شمارهٔ ۵۳۸

وقت و بی وقت بخور می اگرت حوصله است

چون تنک ظرف مگو کی بخورم، کی نخورم

خون و می هر دو حلال است به فتوای خرد

من که خون می خورم از دست تو، چون می نخورم؟