طغرای مشهدی » گزیدهٔ اشعار » ابیات برگزیده از غزلیات » شمارهٔ ۵۲۲

یاد مستان ندهد آدم هشیار، سرود

پیش مرغان چمن، وصف جمالش نکنم

غیر افسوس چه آید به کف از طاووسی

که به دام افتد و حفظ پر و بالش نکنم

دختر رز که بود چون زن بی مهر، حرام

من به عقد نمکین از چه حلالش نکنم؟