میلی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲

گه سوختهٔ آتش سودای توام

گه ساخته با داغ تمنای توام

گفتی ز ره وفا که میلی سگ ماست

شرمندهٔ آدمی‌گریهای توام!