صغیر اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶

خود بد بود آنکس که بدم نام برد

خود نیک بود هر آنکه نیکم شمرد

از صاف دلی من بمثل آینه‌ام

در آینه هرکه روی خود می‌نگرد