لبیبی » ابیات پراکنده در لغت نامه اسدی و مجمع الفرس سروری و فرهنگ جهانگیری و رشیدی » شمارهٔ ۲۰ - به شاهد لغت فرخج، بمعنی فژه، پلید و زشت