جیحون یزدی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۳

دلاک پسر نکار مه پیکر من

کز تیغش رشکهاست درخنجر من

از بهر تراشیدن سر چون خیزد

بیرون آید زشوق ...از سرمن