فیاض لاهیجی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۲۶

تا چند به فکر خودپرستی بودن!

باید یک چند محو مستی بودن

بر نیستیی زن که سبکبار شوی

تا کی در زیر بار هستی بودن