سنایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۲۰

تا شد صنما عشق تو همراه رهی

درهم زده شد عشق و تمناه رهی

چونان شد اگر ازین دل آهی نزنم

جز جان نبود تعبیه در آه رهی