بلند اقبال » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۴۸۶

توعجب سست عهد وسخت دلی

گاه دلبند وگاه دل گسلی

غیرت دلبران چین وتتار

رشک خوبان خلخ وچگلی

من به هجر تو مبتلا نشوم

به دل وجان من چومتصلی

توکجا وقدنگار ای سرو

او چمان آید وتو پا به گلی

ز آن لب و زلف ای بلنداقبال

تا کی آشفته ای وتنگدلی