سنایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۷۲

غم کی خورد آنکه شادمانیش تویی

یا کی مرد آنکه زندگانیش تویی

در نسیهٔ آن جهان کجا بندد دل

آنرا که به نقد این جهانیش تویی