میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » رباعیات » شمارهٔ ۳

آن یک گوید که چرس با بنگ خوش است

و این یک گوید شراب گلرنگ خوش است

از دود سیه میشود از آب خراب

آئینه دل هماره بی رنگ خوش است