سنایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۳۰

دی آمدنی به حیرت از منزل خویش

امروز قراری نه به کار دل خویش

فردا شدنی به چیزی از حاصل خویش

پس من چه دهم نشان ز آب و گل خویش