خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » بدایع الجمال » رباعیات » شمارهٔ ۱۰

چون خسرو گل به جای جمشید نشست

دیدم به صبوح نرگس باده‌پرست

بر کرسی پیروزه سر انداخته پیش

از نقره و زر تبشی و منقر در دست