خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » صنایع الکمال » سفریات » رباعیات » شمارهٔ ۱۴۵

یا رب که ببالاش بلائی مرساد

وین درد دل خسته بجائی مرساد

هر چند در آتشم ولی دود دلم

در آتش روی آشنائی مرساد