بعمر این آرزو دارم که بینم
عزیزی چند را در اصفهان خوار
کمال الدین مظفر گشته در خاک
جمال الدین ساوی زنده بر دار
یکیرا در بن چاهی نگون سر
یکیرا بر سر داری نگونسار