یغمای جندقی » دیوان اشعار » غزلیات ناتمام » شمارهٔ ۴

دل به دخت رزم از خوش پسران آزاد است

ای خوشا وصل عروسی که به از داماد است

جای در کله نمرود خرد کن مهراس

پشه باده که با مستی رحمت باد است