واعظ قزوینی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۰۱

با اهل ستم مجوش بهر احسان

وز یاریشان ستم بخلقی مرسان

آماده ظلم باش از یاری ظلم

از یاری تیغ، زیر تیغ است فسان