واعظ قزوینی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۷۳

گر باده غم نصیب ما زین خم بود

در خنده بیباکی ما غم گم بود

ممنون عطای کس نگشتیم، جز این

کاین خنده ما ز کیسه مردم بود