نظیری نیشابوری » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۱۳

گه بر سر فرمان تو جان افشانم

گه بر رقمش گنج روان افشانم

بر سر نهم و چو بحر و کان جوش زنم

پس از ته دل گنج بر آن افشانم