نظیری نیشابوری » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶۰

نی طعم می است تا دگرگون گردد

نی خم که تهی شود چو وارون گردد

صد روزن اگر ببندی و بگشایی

کی پرتو خور ناقص و افزون گردد